Είναι αλήθεια πως οι συναρτήσεις είναι το Α και το Ω στο Excel.
Χάρη σε αυτές εκμεταλλευόμαστε τον υπολογιστή για να κάνει αυτόματα πράξεις και να εμφανίζει τα σωστά αποτελέσματα, είτε αριθμούς είτε κείμενο, στα κελιά.
Η χρήση τους δεν είναι μόνο μαθηματική, καθώς όπως θα δείτε και στη συνέχεια μπορούμε να κάνουμε και άλλα πράματα εκτός από πράξεις.
Ας ξεκινήσουμε με κάποιες βασικές και απαραίτητες πληροφορίες και στη συνέχεια θα αναλύσουμε τις 25 πιο δημοφιλείς συναρτήσεις, οι οποίες είναι οι εξής με σειρά εμφάνισης:
Πρόσθεση, αφαίρεση, πολλαπλασιασμός, διαίρεση, SUM, AVERAGE, MAX, MIN, IF, SUMIF, AND, OR NOT, COUNT, COUNTA, COUNTBLANK, COUNTIF, VLOOKUP, HLOOKUP, ROUND, LEFT, RIGHT, CONCATENATE, PROPER, και TRIM.
Απαραίτητες πληροφορίες για τις συναρτήσεις στο Excel
Πρώτα απ’όλα, θα πρέπει να γνωρίζετε πως μια συνάρτηση ξεκινά μέσα σε ένα κελί με το σύμβολο του ίσον (=), διαφορετικά προστίθεται ως απλό κείμενο και δε λειτουργεί.
Στη συνέχεια γράφεται η ονομασία της συνάρτησης και το περιεχόμενο αυτής βρίσκεται μέσα σε παρενθέσεις.
Επίσης, θα πρέπει να γνωρίζετε πως μέσα στις συναρτήσεις είναι δυνατόν να χρησιμοποιούμε:
- απευθείας τα δεδομένα που θέλουμε (π.χ. πρόσθεση των αριθμών «5» και «10»)
- κελιά ως δεδομένα (π.χ. πρόσθεση περιεχομένου των κελιών «Α1» και «Β1»)
Αυτό που συνηθίζεται είναι να χρησιμοποιούμε τα κελιά ως δεδομένα, μιας και αλλάζοντας την τιμή ενός κελιού δεν απαιτείται να πειράξουμε τις συναρτήσεις στις οποίες εμπλέκεται το κελί.
Κελιά αντί για αριθμούς θα χρησιμοποιήσουμε και στη συνέχεια στον οδηγό, στις περισσότερες των περιπτώσεων.
Συναρτήσεις για πρόσθεση, αφαίρεση, πολλαπλασιασμό & διαίρεση στο Excel
- Για την πρόσθεση χρησιμοποιούμε το σύμβολο «+».
- Για την αφαίρεση χρησιμοποιούμε το σύμβολο «–».
- Για την πολλαπλασιασμό χρησιμοποιούμε το σύμβολο «*».
- Για την διαίρεση χρησιμοποιούμε το σύμβολο «/».
| A | B | |
| 1 | 5 | 10 |
| 2 | 2 | 6 |
| 3 | 1 | 8 |
| 4 | 8 | 5 |
Για παράδειγμα, «=A1+B2+B3» μας δίνει το άθροισμα των τριών κελιών, δηλαδή «5+6+8», άρα «19».
Επίσης, σε μια συνάρτηση μπορείτε να συνδυάσετε όλες τις προηγούμενες πράξεις και τηρείται η σειρά προτεραιότητας όπως τη μάθαμε στο σχολείο, δηλαδή πρώτα πολλαπλασιασμοί και διαιρέσεις και έπειτα προσθέσεις και αφαιρέσεις. Για παράδειγμα, «=A1-A2*A4+B1/B4», δηλαδή «5-2*8+10/5», άρα «-9».
Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και παρενθέσεις για να αλλάξετε τη σειρά προτεραιότητας των πράξεων, π.χ. «=A1*(A2+A3)», δηλαδή «5*(2+1)», άρα «15». Πρώτα έγινε η πρόσθεση και μετά ο πολλαπλασιασμός.
Συνάρτηση SUM στο Excel
Για πιο εύκολη και μαζική πρόσθεση αριθμών δημιουργήθηκε η συνάρτηση SUM.
Η συνάρτηση γράφεται ως εξής: «=SUM(αριθμός1; αριθμός2; …)».
| A | B | |
| 1 | 5 | 10 |
| 2 | 2 | 6 |
| 3 | 1 | 8 |
| 4 | 8 | 5 |
Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τη συνάρτηση ως εξής:
- «=SUM(A1;A2;B2)», για πρόσθεση μεμονωμένων κελιών, δηλαδή «5+2+6», άρα «13». Κάθε κελί χωρίζεται από το διπλανό με το ελληνικό ερωτηματικό.
- «=SUM(A1:A4)», για πρόσθεση περιοχών κελιών μιας στήλης (από το Α1 έως το Α4), δηλαδή «5+2+1+8», άρα «16». Το πρώτο κελί χωρίζεται από το τελευταίο κελί με την άνω κάτω τελεία.
- «=SUM(A1:B2)», για πρόσθεση περιοχών κελιών δύο ή περισσότερων στηλών ή γραμμών (από το Α1 έως το Β2), δηλαδή «5+10+2+6», άρα «23». Ο διαχωρισμός γίνεται και πάλι με άνω κάτω τελεία.
- «=SUM(A1:A3;B2)», για συνδυασμό των προηγούμενων περιπτώσεων (έχουμε πρόσθεση από το Α1 έως το Α3, συν το Β2), δηλαδή «5+2+1+6», άρα «14». Χρησιμοποιήθηκαν και η άνω κάτω τελεία και το ερωτηματικό.
Περισσότερα για τη SUM στην επίσημη υποστήριξη του Office.
Συνάρτηση AVERAGE στο Excel
Για εύκολη εύρεση του μέσου όρου (αριθμητικού μέσου) δύο ή περισσότερων αριθμών, δημιουργήθηκε η συνάρτηση AVERAGE.
Η συνάρτηση γράφεται ως εξής: «=AVERAGE(αριθμός1; αριθμός2; …)».
Η συνάρτηση χρησιμοποιείται όμοια με τη συνάρτηση SUM που είδαμε προηγουμένως, δηλαδή μπορούν να οριστούν μεμονωμένα κελιά με χρήση ελληνικού ερωτηματικού, περιοχές κελιών με τη χρήση της άνω κάτω τελείας ή συνδυασμός των προηγούμενων.
| A | B | |
| 1 | 5 | 10 |
| 2 | 2 | 6 |
| 3 | 1 | 8 |
| 4 | 8 | 5 |
Για παράδειγμα:
- «=AVERAGE(A1;A3)», δηλαδή ο μέσος όρος των «5 και 1», άρα «3».
- «=AVERAGE(A1:A4)», δηλαδή ο μέσος όρος των «5, 2, 1, και 8», άρα «4».
- «=AVERAGE(A1:A4;B2)», δηλαδή ο μέσος όρος των «5, 2, 1, 8, και 6», άρα «4,4».
Περισσότερα για την AVERAGE στην επίσημη υποστήριξη του Office.
Συναρτήσεις MAX & MIN στο Excel
Για εύκολη εύρεση του μεγαλύτερου και μικρότερου αριθμού, δημιουργήθηκαν οι συναρτήσεις MAX και MIN αντίστοιχα.
Οι συναρτήσεις γράφονται ως εξής: «=MAX(αριθμός1; αριθμός2; …)» και «=MIN(αριθμός1; αριθμός2; …)».
Ισχύουν και πάλι οι ίδιοι κανόνες με τις συναρτήσεις SUM και AVERAGE, όσον αφορά την επιλογή μεμονωμένων κελιών με χρήση ελληνικού ερωτηματικού, την επιλογή περιοχών κελιών με χρήση της άνω κάτω τελείας, και τον συνδυασμό των προηγούμενων.
| A | B | |
| 1 | 5 | 10 |
| 2 | 2 | 6 |
| 3 | 1 | 8 |
| 4 | 8 | 5 |
Για παράδειγμα:
- «=MAX(A1;B1;B2)», δηλαδή εύρεση του μεγαλύτερου μεταξύ των «5, 10 και 6», άρα «10».
- «=MIN(A1:B3)», δηλαδή εύρεση του μικρότερου μεταξύ των «5, 10, 2, 6, 1 και 8», άρα «1».
- «=MAX(A1:A4;B2)», δηλαδή εύρεση του μεγαλύτερου μεταξύ των «5, 2, 1, 8, και 6», άρα «8».
Περισσότερα για τη MAX στην επίσημη υποστήριξη του Office.
Περισσότερα για τη MIN στην επίσημη υποστήριξη του Office.
Περισσότερα για τη MIN στην επίσημη υποστήριξη του Office.
Συνάρτηση IF στο Excel
Η συνάρτηση IF δημιουργήθηκε για να εξετάζει μια συνθήκη και να επιστρέφει ένα αποτέλεσμα αν αυτή είναι αληθής ή ένα άλλο αποτέλεσμα αν αυτή είναι ψευδής.
Η συνάρτηση γράφεται ως εξής: «=IF(εάν κάτι είναι αληθές; τότε κάνε κάτι; διαφορετικά κάνε κάτι άλλο)».
Για να εξεταστεί μια συνθήκη χρησιμοποιούνται οι τελεστές σύγκρισης:
- = (Ίσο) – π.χ. A1=B1
- > (Μεγαλύτερο) – π.χ. A1>B1
- < (Μικρότερο) – π.χ. A1<B1
- >= (Μεγαλύτερο ή ίσο) – π.χ. A1>=B1
- <= (Μικρότερο ή ίσο) – π.χ. A1<=B1
- <> (Όχι ίσο με) – π.χ. A1<>B1
Στη συνθήκη συγκρίνουμε δύο κελιά, και αναλόγως αν βγει αληθής ή ψευδής, μπορούμε να εμφανίσουμε έναν αριθμό, κείμενο, ή το περιεχόμενο ενός κελιού.
| A | B | |
| 1 | 5 | 10 |
| 2 | 2 | Μπάλα |
| 3 | 1 | Ποτήρι |
| 4 | 8 | 5 |
Για παράδειγμα:
- «=IF(A1=B4;“Σωστό”;“Λάθος”)», όπου γίνεται έλεγχος αν το κελί Α1 είναι ίσο με το Β4, δηλαδή «5=5», κάτι το οποίο ισχύει, επομένως το κελί θα εμφανίσει τη λέξη «Σωστό». Εφόσον θέλαμε να εμφανιστεί κείμενο, χρησιμοποιήσαμε τα σύμβολα «“ ”» πριν και μετά το κείμενο.
- «=IF(A1=B4;B2;B3)», όπου γίνεται έλεγχος αν το κελί Α1 είναι ίσο με το Β4, δηλαδή «5=5», κάτι το οποίο ισχύει, επομένως το κελί θα εμφανίσει τη λέξη «Μπάλα», δηλαδή το περιεχόμενο του κελιού B2. Εφόσον θέλαμε να εμφανιστεί το περιεχόμενο κελιού, χρησιμοποιήσαμε το κελί χωρίς τα σύμβολα «“ ”».
- «=IF(A1>B1;“Σωστό”;“Λάθος”)», όπου γίνεται έλεγχος αν το κελί Α1 είναι μεγαλύτερο του B1, δηλαδή «5>10», κάτι το οποίο δεν ισχύει, επομένως το κελί θα εμφανίσει τη λέξη «Λάθος».
- «=IF(B2=“Μπάλα”;“Σωστό”;“Λάθος”)», όπου γίνεται έλεγχος αν το κελί B2 είναι ίσο με τη λέξη «Μπάλα», κάτι το οποίο ισχύει, επομένως το κελί θα εμφανίσει τη λέξη «Σωστό». Χρησιμοποιήσαμε τα σύμβολα «“ ”» πριν και μετά τη λέξη «Μπάλα», μιας και αναφερθήκαμε απευθείας σε κείμενο.
Αν καταλάβετε τη χρήση της συνάρτησης IF μέσα από πειραματισμούς, τότε μπορείτε να προχωρήσετε με πιο περίπλοκες περιπτώσεις, όπως τη χρήση άλλων συναρτήσεων μέσα στη λογική συνθήκη της IF.
Αντί δηλαδή να χρησιμοποιείτε απευθείας κελιά και να τα συγκρίνετε με άλλα κελιά ή φράσεις ή αριθμούς, θα μπορούσατε να χρησιμοποιείτε προσθέσεις κελιών, ή τον μέγιστο αριθμό από ένα πλήθος κελιών, κλπ.
Επίσης, αντί να εμφανίζεται το περιεχόμενο ενός κελιού ή κείμενο, μπορείτε να εμφανίζετε το αποτέλεσμα μιας άλλης συνάρτησης. Οι συνδυασμοί που μπορείτε να κάνετε είναι άπειροι.
Περισσότερα για την IF στην επίσημη υποστήριξη του Office.
Συνάρτηση SUMIF στο Excel
Η συνάρτηση SUMIF δημιουργήθηκε για να εξετάζει μια συνθήκη και να βρίσκει το άθροισμα όσων κελιών ικανοποιούν τη συνθήκη.
Η συνάρτηση γράφεται ως εξής: «=SUMIF(περιοχή; κριτήρια; [περιοχή_αθροίσματος])».
| A | B | |
| 1 | 5 | 10 |
| 2 | 2 | 6 |
| 3 | 1 | 8 |
| 4 | 8 | 5 |
Για παράδειγμα:
- «=SUMIF(A1:A4;“>4”)», όπου ελέγχονται τα κελιά Α1, Α2, Α3 και Α4, και όσα ικανοποιούν τη συνθήκη «μεγαλύτερο του 4», αθροίζονται, δηλαδή «5+8», άρα «13». Η συνθήκη μπαίνει σε «“ ”».
- «=SUMIF(A1:B4;“=5”)», όπου ελέγχονται όλα τα κελιά του παραπάνω πίνακα και όσα ικανοποιούν τη συνθήκη «ίσο του 5», αθροίζονται, δηλαδή «5+5», άρα «10».
Η [περιοχή αθροίσματος] που είδατε στον τρόπο γραφής της συνάρτησης είναι προαιρετική και επιτρέπει το άθροισμα διαφορετικών κελιών από αυτά που ελέγχονται για τη συνθήκη. Ας δούμε ένα παράδειγμα:
- «=SUMIF(A1:A4;“>4”;B1:B4)», όπου ελέγχονται τα κελιά Α1, Α2, Α3 και Α4, και όσα ικανοποιούν τη συνθήκη «μεγαλύτερο του 4», αθροίζονται τα διπλανά κελιά τους από το B1 έως το B4, δηλαδή «10+5», άρα «15». Στη συγκεκριμένη περίπτωση χρησιμοποιούμε πάντα ίδιο σύνολο κελιών που ελέγχονται και που αθροίζονται.
Περισσότερα για τη SUMIF στην επίσημη υποστήριξη του Office.
Συναρτήσεις AND, OR & NOT στο Excel
Οι συναρτήσεις AND και OR δημιουργήθηκαν για να ελέγχονται πολλαπλές συνθήκες μαζί και όχι μονάχα μία όπως είδαμε προηγουμένως στη συνάρτηση IF. Στην περίπτωση της συνάρτησης NOT ελέγχεται μία συνθήκη και συνδυάζεται με τις προηγούμενες συναρτήσεις.
Οι συναρτήσεις γράφονται ως εξής: «=AND(λογική1; λογική2; …)», «=OR(λογική1; λογική2; …)», «=NOT(λογική)».
Ας δούμε θεωρητικά πώς λειτουργούν ανά περίπτωση (δώστε μεγάλη προσοχή):
- Στη συνάρτηση AND, πρέπει να ικανοποιούνται όλες οι συνθήκες για να είναι αληθής, ενώ αν έστω και μία είναι ψευδής, τότε το αποτέλεσμα είναι ψευδές.
- Στη συνάρτηση OR, αν έστω και μία συνθήκη ικανοποιείται, τότε το αποτέλεσμα είναι αληθές και μόνο στην περίπτωση που καμία δεν ικανοποιείται το αποτέλεσμα είναι ψευδές.
- Στη συνάρτηση NOT, αν η συνθήκη είναι αληθής τότε εμφανίζεται το αποτέλεσμα ψευδές, και το ανάποδο.
Στα παραδείγματα θα γίνει χρήση των συναρτήσεων σε συνδυασμό με τη συνάρτηση IF, καθώς δε χρησιμοποιούνται μόνες τους αλλά ενισχύουν τη συνάρτηση IF.
| A | B | |
| 1 | 5 | 10 |
| 2 | 2 | 6 |
| 3 | 1 | 8 |
| 4 | 8 | 5 |
Για παράδειγμα:
- «=IF(AND(A1>1;A2>1);“Σωστό”;“Λάθος”)», όπου στη συνθήκη της IF χρησιμοποιείται η συνάρτηση AND και γίνεται έλεγχος αν το κελί Α1 είναι μεγαλύτερο του 1 και το κελί Α2 είναι μεγαλύτερο του 1, δηλαδή «5>1 και 2>1», άρα έχουμε δύο αληθή αποτελέσματα, οπότε η συνάρτηση IF θα εμφανίσει τη λέξη «Σωστό».
- «=IF(OR(A1>1;B2<5);“Σωστό”;“Λάθος”)», όπου γίνεται έλεγχος αν το κελί Α1 είναι μεγαλύτερο του 1 και το κελί Β2 είναι μικρότερο του 5, δηλαδή «5>1 και 6<5», άρα έχουμε ένα αληθές και ένα ψευδές αποτέλεσμα, υπερισχύει το αληθές στην περίπτωση της OR, οπότε η συνάρτηση IF θα εμφανίσει τη λέξη «Σωστό».
- «=IF(NOT(A1=5);Β1;Β2)», όπου γίνεται έλεγχος αν το κελί Α1 είναι ίσο με 5, δηλαδή «5=5», άρα το αποτέλεσμα είναι αληθές, η NOT το αντιστρέφει σε ψευδές, οπότε η συνάρτηση IF θα εμφανίσει το περιεχόμενο του κελιού Β2.
Περισσότερα για την AND στην επίσημη υποστήριξη του Office.
Περισσότερα για την OR στην επίσημη υποστήριξη του Office.
Περισσότερα για τη NOT στην επίσημη υποστήριξη του Office.
Περισσότερα για την OR στην επίσημη υποστήριξη του Office.
Περισσότερα για τη NOT στην επίσημη υποστήριξη του Office.
Συνάρτηση COUNT στο Excel
Η συνάρτηση COUNT δημιουργήθηκε για να μετρά τον αριθμό κελιών που περιέχουν αριθμό ή ημερομηνία.
Η συνάρτηση γράφεται ως εξής: «=COUNT(τιμή1; τιμή2; …)».
| A | B | |
| 1 | 5 | 10 |
| 2 | 2 | Μπάλα |
| 3 | 1 | Ποτήρι |
| 4 | 8 | 5 |
Για παράδειγμα:
- «=COUNT(A1;A3;A4)», όπου μετρώνται πόσα από τα κελιά Α1, A3 και Α4 περιέχουν αριθμούς ή ημερομηνίες, στην περίπτωση μας είναι όλα, άρα εμφανίζεται το αποτέλεσμα «3», όσο και το σύνολο των κελιών (όχι το άθροισμα του περιεχομένου τους).
- «=COUNT(A1:B4)», όπου μετρώνται πόσα από τα κελιά Α1, Α2, Α3, Α4, Β1, Β2, Β3 και Β4 περιέχουν αριθμούς ή ημερομηνίες, άρα εμφανίζεται το αποτέλεσμα «6» (είναι 8 τα κελιά, πλην 2 που περιέχουν κείμενο).
Περισσότερα για την COUNT στην επίσημη υποστήριξη του Office.
Συναρτήσεις COUNTA, COUNTBLANK & COUNTIF στο Excel
Οι συναρτήσεις COUNTA, COUNTBLANK και COUNTIF δημιουργήθηκαν για πιο εξειδικευμένες περιπτώσεις από αυτή της COUNT. Πιο συγκεκριμένα:
- Η COUNTA μετρά τον αριθμό των κελιών που δεν είναι κενά και περιέχουν οποιοδήποτε περιεχόμενο.
- Η COUNTBLANK μετρά τον αριθμό των κενών κελιών.
- Η COUNTIF μετρά τον αριθμό των κελιών που ικανοποιούν μια συνθήκη.
Οι συναρτήσεις γράφονται ως εξής: «=COUNTA(τιμή1; τιμή2; …)», «=COUNTBLANK(περιοχή)», «=COUNTIF(περιοχή; κριτήρια)».
| A | B | |
| 1 | 5 | 10 |
| 2 | Μπάλα | |
| 3 | 1 | |
| 4 | 8 | 5 |
Για παράδειγμα:
- «=COUNTA(Α1:Β4)», όπου μετρώνται πόσα από τα κελιά Α1, Α2, Α3, Α4, Β1, Β2, Β3 και Β4 δεν είναι κενά, άρα αποτέλεσμα «6» (είναι τα Α2 και Β3 κενά).
- «=COUNTBLANK(A1:B2)», όπου μετρώνται πόσα από τα κελιά Α1, Α2, Β1 και Β2 είναι κενά, άρα αποτέλεσμα «1» (είναι το Α2 κενό).
- «=COUNTIF(A1:A4;“>4”)», όπου μετρώνται πόσα από τα κελιά Α1, Α2, Α3 και Α4 περιέχουν αριθμό μεγαλύτερο του 4, άρα αποτέλεσμα «2».
Περισσότερα για την COUNTA στην επίσημη υποστήριξη του Office.
Περισσότερα για την COUNTBLANK στην επίσημη υποστήριξη του Office.
Περισσότερα για τη COUNTIF στην επίσημη υποστήριξη του Office.
Περισσότερα για την COUNTBLANK στην επίσημη υποστήριξη του Office.
Περισσότερα για τη COUNTIF στην επίσημη υποστήριξη του Office.
Συναρτήσεις VLOOKUP & HLOOKUP στο Excel
Κατά τη γνώμη μου δε χρειάζεται να μπλέξετε με τη συνάρτηση LOOKUP και μπορείτε να μάθετε απευθείας τις συναρτήσεις VLOOKUP και HLOOKUP που είναι πιο ισχυρές.
Και οι δύο δημιουργήθηκαν για να αναζητούν μια τιμή σε έναν πίνακα και να εμφανίζουν μια τιμή στην ίδια θέση σε μια άλλη στήλη (VLOOKUP) ή άλλη γραμμή (HLOOKUP) του ίδιου πίνακα.
Οι συναρτήσεις γράφονται ως εξής: «=VLOOKUP(τιμή αναζήτησης; πίνακας; αριθμός στήλης)» και «=HLOOKUP(τιμή αναζήτησης; πίνακας; αριθμός γραμμής)».
Επομένως, δίνουμε πρώτα μια τιμή στη συνάρτηση, ορίζουμε στη συνέχεια έναν πίνακα, η συνάρτηση βρίσκει σε ποια θέση της στήλης (αν πρόκειται για VLOOKUP) ή της γραμμής (αν πρόκειται για HLOOKUP) του πίνακα βρίσκεται η τιμή που δώσαμε, ελέγχει ποιον αριθμό στήλης (αν πρόκειται για VLOOKUP) ή γραμμής (αν πρόκειται για HLOOKUP) ορίσαμε, και τέλος πηγαίνει και εμφανίζει την ίδια θέση της στήλης ή γραμμής που ορίσαμε.
Αν η τιμή αναζήτησης σας είναι κείμενο, τότε δεν έχει σημασία πώς το τοποθετείτε στα κελιά ή στις γραμμές, όμως στην περίπτωση των αριθμών καλό είναι να τους τοποθετείτε κατά αύξοντα αριθμό, καθώς μετρούν και οι ενδιάμεσες τιμές που δε βρίσκονται στον πίνακα.
Δείτε τα παρακάτω παραδείγματα για να καταλάβετε περισσότερα. Είναι δύσκολες στην κατανόηση οι συγκεκριμένες συναρτήσεις. Ξεκινάμε με τη VLOOKUP που σχετίζεται με στήλες.
| A | B | C | D | |
| 1 | 10 | μπάλα | μπλούζα | 20 |
| 2 | 20 | ποτήρι | παντελόνι | 25 |
| 3 | 30 | κινητό | παπούτσια | |
| 4 | 40 | οθόνη | καπέλο | |
| 5 | 50 | ποντίκι | γυαλιά |
Για παράδειγμα:
- «=VLOOKUP(D1;A1:C5;3)», όπου ελέγχεται η τιμή του κελιού D1 που είναι «20» σε ποια θέση στήλης του πίνακα «A1:C5» βρίσκεται (στη δεύτερη θέση της στήλης «Α»), ελέγχεται ποια στήλη μας ενδιαφέρει (έχουμε ορίσει την τρίτη), και τέλος η συνάρτηση εμφανίζει την τιμή του κελιού στην ίδια θέση (τη δεύτερη) της στήλης C (που είναι η τρίτη), άρα το αποτέλεσμα είναι «παντελόνι».
- «=VLOOKUP(D2;A1:C5;2)», όπου ελέγχεται η τιμή του κελιού D2 που είναι «25» σε ποια θέση στήλης του πίνακα «A1:C5» βρίσκεται (στη δεύτερη θέση της στήλης «Α» γιατί είναι μετά το 20 και πριν το 30 της τρίτης θέσης), ελέγχεται ποια στήλη μας ενδιαφέρει (έχουμε ορίσει τη δεύτερη), και τέλος η συνάρτηση εμφανίζει την τιμή του κελιού στην ίδια θέση (τη δεύτερη) της στήλης B (που είναι η δεύτερη), άρα το αποτέλεσμα είναι «ποτήρι».
Ας δούμε τώρα μια διαφορετική περίπτωση για την HLOOKUP.
| A | B | C | D | E | |
| 1 | Ολυμπιακός | ΑΕΚ | Παναθηναϊκός | ΠΑΟΚ | Ατρόμητος |
| 2 | 3ος | 1ος | 11ος | 2ος | 4ος |
| 3 | κόκκινο | κίτρινο | πράσινο | μαύρο | μπλε |
| 4 | |||||
| 5 | Ολυμπιακός | ΠΑΟΚ |
Για παράδειγμα:
- «=HLOOKUP(A5;A1:E3;3)», όπου ελέγχεται η τιμή του κελιού A5 που είναι «Ολυμπιακός» σε ποια θέση γραμμής του πίνακα «A1:E3» βρίσκεται (στην πρώτη θέση της γραμμής «1»), ελέγχεται ποια γραμμή μας ενδιαφέρει (έχουμε ορίσει την τρίτη), και τέλος η συνάρτηση εμφανίζει την τιμή του κελιού στην ίδια θέση (την πρώτη) της γραμμής 3 (που είναι η τρίτη), άρα το αποτέλεσμα είναι «κόκκινο».
- «=HLOOKUP(B5;A1:E3;2)», όπου ελέγχεται η τιμή του κελιού Β5 που είναι «ΠΑΟΚ» σε ποια θέση γραμμής του πίνακα «A1:E3» βρίσκεται (στην τέταρτη θέση της γραμμής «1»), ελέγχεται ποια γραμμή μας ενδιαφέρει (έχουμε ορίσει τη δεύτερη), και τέλος η συνάρτηση εμφανίζει την τιμή του κελιού στην ίδια θέση (την τέταρτη) της γραμμής 2 (που είναι η δεύτερη), άρα το αποτέλεσμα είναι «2ος».
Περισσότερα για τη VLOOKUP στην επίσημη υποστήριξη του Office.
Περισσότερα για την HLOOKUP στην επίσημη υποστήριξη του Office.
Περισσότερα για την HLOOKUP στην επίσημη υποστήριξη του Office.
Συνάρτηση ROUND στο Excel
Η συνάρτηση ROUND δημιουργήθηκε για να στρογγυλοποιεί έναν αριθμό στον καθορισμένο αριθμό ψηφίων.
Η συνάρτηση γράφεται ως εξής: «=ROUND(αριθμός; αριθμός_ψηφίων)».
| A | |
| 1 | 5,435656 |
| 2 | 7,235454654 |
| 3 | 8,235766 |
| 4 | 9,33543 |
Για παράδειγμα:
- «=ROUND(A1;4)», όπου ελέγχεται ο αριθμός στο κελί Α1, δηλαδή ο «5,435656», και εμφανίζεται ο ίδιος αριθμός στα «4» ψηφία που έχουμε ορίσει, άρα το αποτέλεσμα είναι «5,4357».
- «=ROUND(A2;2)», όπου ελέγχεται ο αριθμός στο κελί Α2, δηλαδή ο «7,235454654», και εμφανίζεται ο ίδιος αριθμός στα «2» ψηφία που έχουμε ορίσει, άρα το αποτέλεσμα είναι «7,24».
Περισσότερα για τη ROUND στην επίσημη υποστήριξη του Office.
Συναρτήσεις LEFT & RIGHT στο Excel
Οι συναρτήσεις LEFT και RIGHT δημιουργήθηκαν για να εμφανίζουν αντίστοιχα τους πρώτους και τελευταίους χαρακτήρες κειμένου ή αριθμών, ορίζοντας των αριθμό χαρακτήρων που μας ενδιαφέρει.
Οι συναρτήσεις γράφονται ως εξής: «=LEFT(περιεχόμενο; αριθμός χαρακτήρων)» και «=RIGHT(περιεχόμενο; αριθμός χαρακτήρων)».
| A | B | C | D | E | |
| 1 | Ολυμπιακός | ΑΕΚ | Παναθηναϊκός | ΠΑΟΚ | Ατρόμητος |
| 2 | 2854618 | 1ος | 11ος | 2ος | 4ος |
| 3 | κόκκινο | κίτρινο | πράσινο | μαύρο | μπλε |
Για παράδειγμα:
- «=LEFT(A1;4)», ελέγχεται το κελί Α1 που περιέχει τη λέξη «Ολυμπιακός» και το αποτέλεσμα επιστρέφει τους πρώτους 4 χαρακτήρες, άρα «Ολυμ».
- «=RIGHT(A1;3)», ελέγχεται το κελί Α1 που περιέχει τη λέξη «Ολυμπιακός» και το αποτέλεσμα επιστρέφει τους τελευταίους 3 χαρακτήρες, άρα «κός».
- «=RIGHT(A2;3)», ελέγχεται το κελί Α2 που περιέχει τον αριθμό «2854618» και το αποτέλεσμα επιστρέφει τους τελευταίους 3 χαρακτήρες, άρα «618».
Περισσότερα για τη LEFT στην επίσημη υποστήριξη του Office.
Περισσότερα για τη RIGHT στην επίσημη υποστήριξη του Office.
Περισσότερα για τη RIGHT στην επίσημη υποστήριξη του Office.
Συνάρτηση CONCATENATE στο Excel
Η συνάρτηση CONCATENATE δημιουργήθηκε για να μπορεί ο χρήστης να ενώνει το περιεχόμενο πολλαπλών κελιών σε ένα κελί.
Η συνάρτηση γράφεται ως εξής: «=CONCATENATE(κείμενο1; κείμενο2; …)».
| A | B | C | D | E | |
| 1 | Ολυμπιακός | ΑΕΚ | Παναθηναϊκός | ΠΑΟΚ | Ατρόμητος |
| 2 | 2854618 | 1ος | 11ος | 2ος | 4ος |
| 3 | κόκκινο | κίτρινο | πράσινο | μαύρο | μπλε |
Για παράδειγμα:
- «=CONCATENATE(Α1;Β1)», όπου ενώνουμε το περιεχόμενο των κελιών Α1 και Β1, άρα το αποτέλεσμα είναι «ΟλυμπιακόςΑΕΚ». Δεν υπάρχει κενό γιατί εμείς πρέπει να το ορίσουμε, εκτός κι αν υπήρχε ήδη μέσα στο κελί μετά τη λέξη «Ολυμπιακός». Δείτε το δεύτερο παράδειγμα.
- «=CONCATENATE(Α1;“ ”;Β1)», όπου ενώνουμε το περιεχόμενο των κελιών Α1 και Β1, έχοντας προσθέσει ενδιάμεσα ένα κενό (με τα «“ ”»), άρα το αποτέλεσμα είναι «Ολυμπιακός ΑΕΚ».
- «=CONCATENATE(Α1;“ και ”;Β1)», όπου ενώνουμε το περιεχόμενο των κελιών Α1 και Β1, έχοντας προσθέσει ενδιάμεσα τη λέξη «και» με κενό πριν και μετά τους χαρακτήρες «“”», άρα το αποτέλεσμα είναι «Ολυμπιακός και ΑΕΚ».
Περισσότερα για τη CONCATENATE στην επίσημη υποστήριξη του Office.
Συνάρτηση PROPER στο Excel
Η συνάρτηση PROPER δημιουργήθηκε για να μετατρέπει το πρώτο γράμμα κάθε λέξης σε κεφαλαίο και τα υπόλοιπα σε πεζά.
Η συνάρτηση γράφεται ως εξής: «=PROPER(κείμενο)».
| A | |
| 1 | ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΕΛΛΑΔΑ |
| 2 | έΝΑ ΔΥο ΤεΣτ τεστ |
| 3 | 89τεστ 8τε9στ |
Για παράδειγμα:
- «=PROPER(A1)», όπου μετατρέπει το περιεχόμενο του κελιού Α1 «ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΕΛΛΑΔΑ» σε «Καλημέρα Ελλάδα».
- «=PROPER(A2)», όπου μετατρέπει το περιεχόμενο του κελιού Α2 «έΝΑ ΔΥο ΤεΣτ τεστ» σε «Ένα Δυο Τεστ Τεστ».
- «=PROPER(A3)», όπου μετατρέπει το περιεχόμενο του κελιού Α3 «89τεστ 8τε9στ» σε «89Τεστ 8Τε9Στ». Αν παρεμβάλλεται αριθμός μεταξύ γραμμάτων, μετά τον αριθμό το πρώτο γράμμα γίνεται κεφαλαίο.
Περισσότερα για τη PROPER στην επίσημη υποστήριξη του Office.
Συνάρτηση TRIM στο Excel
Η συνάρτηση TRIM δημιουργήθηκε για να αφαιρεί όλα τα έξτρα διαστήματα (κενά) μεταξύ λέξεων ή πριν από αυτές ή μετά από αυτές.
Η συνάρτηση γράφεται ως εξής: «=TRIM(κείμενο)».
| A | |
| 1 | ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΕΛΛΑΔΑ |
| 2 | έΝΑ ΔΥο ΤεΣτ τεστ |
| 3 | 89τεστ 8τε9στ |
Για παράδειγμα:
- «=TRIM(A1)», όπου μετατρέπει το περιεχόμενο του κελιού Α1 « ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΕΛΛΑΔΑ» σε «ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΕΛΛΑΔΑ».
- «=TRIM(A2)», όπου μετατρέπει το περιεχόμενο του κελιού Α2 «έΝΑ ΔΥο ΤεΣτ τεστ» σε «έΝΑ ΔΥο ΤεΣτ τεστ».
- «=TRIM(A3)», όπου μετατρέπει το περιεχόμενο του κελιού Α3 « 89τεστ 8τε9στ» σε «89τεστ 8τε9στ»
Περισσότερα για τη TRIM στην επίσημη υποστήριξη του Office.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου